luni, 16 noiembrie 2009

Romania, ultimul bal!

In loc sa fim o tara numai frati,
Simtim in noua epoca barbara,
C-am fost in viata noastra blestemati
S-ajungem chiriasi la noi in tara.

Din tot ce facem, nu avem nimic
Ne macina straine interese,
Faina noastra n-are spor nici pic,
Nici painea in cuptor nu ne mai iese!

Poet nebun, ce vorbe mai indrugi
De zici ca esti din neam ce nu se lasa,
Cand am ajuns in tara noastra slugi
Si suntem cersetori la noi acasa!

Traim acelasi tragic simtamant,
Sub politicieni si sub contabili,
Ca noi ca neam avem destinul frant
Si suntem de prisos si nerentabili.

Umili ne cerem scuze de la toti,
Ca nu ne-am chinuit destul in viata
Si ne conduc niste fanarioti
Ce pe cei mici tradarea ii invata.

Si vii si morti amestecati acum,
Dispusi sa emigreze se arata,
Mormintele se pregatesc de drum,
In Romania deromanizata.

Sus-pusii nu mai au nimica sfant,
Ca pe cravate juramantu-si schimba
Nu mai avem nici fabrici, nici pamant
Vorbim si limba noastra-n alta limba.

Si-acum se-aude clopotul fatal
Din vremuri de urgie si de grindeni,
Si este seara ultimului bal,
Din zori vom fi romani de pretutindeni.

Probabil maine aici va fi pustiu
Si toti in pribegie vom porni-o,
Drum bun popor pierdut la un pariu,
Adio mama patrie, adio!

Poet nebun, ce vorbe mai indrugi
De zici ca esti din neam ce nu se lasa,
Cand am ajuns in tara noastra slugi
Si suntem cersetori la noi acasa!

Un comentariu: